Олег Львович Губарев - Рюрик Скьёльдунг

quanta potuit celeritate transposuit populatisque circumquaque eorum agris transito iterum flumine cum incolomi exercitu in Saxoniam se recepit. Erant cum Godofrido in expeditione praedicta Sclavi, qui dicuntur Wilzi, qui propter antiquas inimicitias, quas cum Abodritis habere solebant, sponte se copiis eius coniunxerunt; ipsoque in regnum suum revertente, cum praeda, quam in Abodritis capere potuerunt, et ipsi domum regressi sunt. Godofridus vero, priusquam reverteretur, distructo emporio, quod in oceani litore constitutum lingua Danorum Reric dicebatur et magnam regno illius commoditatem vectigalium persolutione praestabat, translatisque inde negotiatoribus, soluta classe ad portum, qui Sliesthorp dicitur, cum universo exercitu venit. Ibi per aliquot dies moratus limitem regni sui, qui Saxoniam respicit, vallo munire constituit, eo modo, ut ab orientali maris sinu, quem illi Ostarsalt dicunt, usque ad occidentalem oceanum totam Egidorae fluminis aquilonalem ripam munimentum valli praetexeret, una tantum porta dimissa, per quam carra et equites emitti et recipi potuissent. Diviso itaque opere inter duces copiarum domum reversus est. (Annales regni Francorum/Пер. В. К. Ронина. Hannoverae, 1895. С. 84–87. Далее использован перевод анналов королевства франков В. К. Ронина).

(обратно)

45

Гильфердинг А. История балтийских славян. М., 1994.

(обратно)

46

Мельникова Е. А. Скандинавские рунические надписи. М., 2001. С. 373.

(обратно)

47

Exierunt autem Normanni cum navibus suis in Frisia, et fecerunt ibi grande malum, ceperunt viros, mulieres et praedam magnam. Postea venerunt filii Godofredi cum exercitu, expuleruntque Herioldum et Reganfredum atque Amingum de regno ipsorum; et illi fugerunt usque ad abodritos Inde militia domni imperatoris Karoli accepit ab eo dona multa, et remisit eum cum honore et adiutorio ad fratrem suum, ut iterum acquirerunt regnum ipsorum (Chron. Moissiac. M. G. II, 259).

(обратно)

48

Harioldus et Reginfridus reges Danorum, qui anno superiore a filiis Godofridi victi et regno pulsi fuerunt, reparatis viribus iterum eis bellum intulerunt; in quo conflictu et Reginfridus et unus de filiis Godofridi, qui maior natu erat, interfectus est. Quo facto Herioldus rebus suis diffidens ad imperatorem venit et se in manus illius commendavit; quem ille susceptum in Saxoniam ire et oportunum tempus exspectare iussit, quo ei, sicut petierat, auxilium ferre potuisset (Annales regni Francorum/Пер. В. К. Ронина).

(обратно)

49

Нигелиус Эрмольд. Людовик Благочестивый и норманны. История средних веков. СПб., 1999. С. 471.

(обратно)

50

Герье В. Лейбниц и его век. СПб., 1868. С. 369–373; Он же. Отношения Лейбница к России и Петру Великому по неизданным бумагам Лейбница в Ганноверской библиотеке. СПб., 1871. С. 100–103.

(обратно)

51

Hludowicus Obodritos defectionem molientes bello perdomuit occiso rege eorum Goztomuizii terramque illorum et populum sibi divinitus subiugatum per duces ordinavit (Annales Fuldenses/Пер. В. К. Ронина. Hannoverae, 1891).

(обратно)

52

Roric natione Nordmannus, qui temporibus Hludowici imperatoris cum fratre Herialdo vicum Dorestadum q iure beneficii tenuit, post obitum imperatoris defuncto fratre apud Hlutharium, qui patri successit in regno, proditionis crimine falso, ut fama est, insimulatus tentus et in custodiam missus est. Unde fuga lapsus in fidem Hludowici regis orientalium Francorum veniens, cum per annos aliquot ibi moraretur et inter Saxones, qui confines Nordmannis sunt,mansitaret,collecta Danigenarum non modica manu coepit piraticam exercere et loca regni Hlutharii r septentrionalis oceani litoribus contigua vastare.Venitque per ostia Rheni fluminis Dorestadumv et occupavit eam atque possedit; et cum a Hluthario 1-principe sine periculo suorum non posset expelli, cum consilio senatus legatis mediantibus in fidem receptus est ea condicionew,ut tributis ceterisque negotiis ad regis aerarium pertinentibus fideliter inserviret et piraticis Danorum incursionibus obviando resisteret (Annales Fuldenses/Пер. В. К. Ронина Hannoverae, 1891).

(обратно)

53

Rorih nepos Herioldi, qui nuper a HIolario defecerat, assumptis Nortmannorum exercitibus, cum multidudine navium Frisiam еt Batavum insulam aliaque vicina loca per Rhenum el Vahalem devastat. Quem Hlotarius cum comprimere nequiret, in fidem recepit, cique Dorestaduin et alios comitatus lurgilur; caeterorum vero pars Menapios, Tarvisios, aliosquc maritimos depreadantur, pars Britanniam insulam Anglosque impetentes, ab eis auxilio Domini nostri Jesu Christi superantur. S. Prudentii annales sive Annalium Bertinianorum pars secunda (Ab anno 835 usque ad 861 PL. T CXV. P. 1852. Col. 1375–1420).

(обратно)

54

Ксантенские анналы. Историки эпохи Каролингов/Пер. с лат. А. И. Сидорова. М., 1999. С. 148.

(обратно)

55

Кузьмин С. Л. Ладога в эпоху раннего Средневековья (середина VIII — начало XII в.); Виноградов A. В. Исследования археологических памятников Средневековья: сб. науч. ст. СПб., 2008. С. 7–14.

(обратно)

56

Hlotarius lotam Frisiam filio suo Hlotario donat; unde Roric et Godefridus patriam, id est Daniam, repedant spe potestatis regiae nanciscendae. Hlotarius infirmatur, qua de re occasio data esl Hludowico et Karolo fratribus ad concordiam redeundi. centos pauci evaserint.

Horich ct Godefridus, nequaquam arridentibus sibi successibus, Dorestado se continent, et parte maxima Fresiae potiuntur. Hludowicus, rex Germanorum, crebris Sclavorum defectionibus agitatur. S. Prudentii annales sive Annalium Bertinianorum pars secunda (Ab anno 835 usque ad 861 PL. T. CXV. P. 1852. Col. 1375–1420).

(обратно)

57

Rori: Nordmannus, qui praeerat Dorestado, cum consensus domini sui Hlutharii Regis classem duxit in fines Danorum et consentiente Horico Danorum rege partem regni, quae est inter mare et Egidoram, cum sociis suis poasedit. S. Prudentii annales sive Annalium Bertinianorum pars secunda (Ab anno 835 usque ad 861 PL. T. CXV. P. 1852. Col. 1375–1420).

(обратно)

58

Носов Е. Н. Новгородское (Рюриково) городище. Л., 1990. С. 147–166.

(обратно)

59

Hungario episcopo, pro excommunicatione Balduini qui Judith viduam regis filiam sibi furatus fuerat in uxorem, unde et ab episcopis hujus regni fuerat excommunicatus. Hortatur autem eumdem Hungarium, ut admoneat Roricum Normannum, nuper ad fidem Christi conversum, ne recipiat eumdem Balduinum, neque praesidium ferat: sed et quod centum. Nortmanni per ejus consilium, ut audierat, post conversionem ipsius istud regnum depraedati fuissent, hoc digna poenitentia emendare studeret (Floodoard Histoire de l'eglise de Rheims, livre III, Migne, col. 804. --">