Claude Piron - Gerda malaperis- Romanoj en facila Esperanto

Pardonu min. Mi volas diri, ke io estas pli grava.

Tom :

Kio? Pri kio vi parolas? Kio estas pli grava?

Bob :

Vi ne vidis min, dum mi proksimiĝis al vi, sed mi vin rigardis.

Linda :

Mi ne komprenas, pri kio vi parolas.

Bob :

Mi parolas pri via vizaĝo.

Linda :

Kio pri mia vizaĝo? Ĉu ĝi ne estas bela?

Bob :

Ho jes, ĝi estas bela, ĝi estas la plej bela en la mondo. Sed ĝi estis mistera!

Linda :

Mistera? Ĉu mia vizaĝo estis mistera?

Bob :

Jes. Via vizaĝo estis mistera. Fakte, viaj vizaĝoj estis misteraj. Mistera vizaĝo de spionino ĉe mistera vizaĝo de spiono. Vi aspektis strange. Vi aspektis mistere. Mi bone rigardis vin, dum mi proksimiĝis al vi, kaj estis mistera esprimo sur via vizaĝo, Linda , kaj ankaŭ sur via, Tom . Kiel mi jam diris, vi aspektis kiel spionoj.

ĈAPITRO 4 (KVAR)

Bob :

Diru al mi sincere, pri kio vi parolis.

Tom :

Ni parolis pri tiu ulo.

Bob :

Kiu ulo?

Tom :

Tiu viro ĉe la angulo. Tiu juna viro.

Bob :

Pri kiu vi parolas? Ĉu pri tiu blondulo, kiu sidas kun Gerda ?

Linda :

Gerda ! Vi do scias, ke ŝia nomo estas Gerda ! Vi do konas ŝin!

Bob :

Nu, mi ne vere konas ŝin. Mi scias, kiu ŝi estas. Tio estas alia afero.

Linda :

Kiu do ŝi estas?

Bob :

Sed vi ne respondis al mi. Vi ne respondis al mia demando. Ĉu vere pri tiu blonda junulo vi parolis?

Tom :

Jes. Pri li.

Bob :

Mi ne konas lin. Mi neniam vidis lin antaŭe.

Linda :

Sed, diru al mi, kiu estas tiu Gerda ?

Bob :

Ŝi venis por instrui. Temas pri io mistera, fakte. Kriptaĵoscienco.

Linda :

Kio? Kiel vi diris? Krip-ta-ĵo-sci-en-co, ĉu? Kio estas tio?

Bob :

Ĉu vere vi ne scias, kio estas kriptaĵoscienco? Oni diras ankaŭ “kriptografio”.

Linda :

Ne. Mi ne scias. Mi tute ne scias. Ĉu vi scias, Tom ?

Tom :

Ĉu tio ne estas la arto kompreni, pri kio temas sekreta mesaĝo?

Bob :

Prave. Jen ŝia fako. Fakte, ŝia fako estas la malnovaj sekretaj lingvoj.

Tom :

Mi ne komprenas. Kiu, en universitato, volas lerni pri la malnovaj sekretaj lingvoj?

Bob :

Ankaŭ mi ne tute komprenas. Estis ideo de Ronga , la profesoro pri lingvistiko. Li konsideras, ke sekretaj lingvoj estas aspekto de la arto komuniki, kaj ke ili do rilatas al lingvistiko.

Linda :

Eble jes. Eble li pravas. Kaj tamen tiu ideo estas iom stranga, ĉu vi ne konsentas?

Bob :

Jes. Ĝi aspektis strange ankaŭ al mi, kiam oni parolis pri ĝi.

Linda :

Eble Ronga , la lingvistika profesoro, nur deziris, ke bela virino kunlaboru kun li. Ĉu ne estas bona ideo kunlabori kun bela knabino, kiam tio estas ebla?

Tom :

Mi jam diris al vi, ke ŝi ne estas bela. Nur vi estas bela.

Bob :

Mi ne konsentas. Estas fakto, ke Linda  estas tre bela, ke ŝi estas la plej bela knabino en la mondo. Sed ankaŭ Gerda  estas bela, iom malpli bela, sed tamen bela; ĉu vi konsentas?

Tom :

Tute ne. Por vi, eble. Sed por mi ne. Por mi, nur Linda  ekzistas kiel bela virino.

Bob :

Ĉu vi volas diri, ke por vi Linda  estas la sola bela virino en la tuta mondo?

Tom :

Jes, por mi, Linda  estas la sola bela virino en la tuta mondo.

Bob :

Diable! Vi verŝajne amas ŝin.

ĈAPITRO 5 (KVIN)

Bob :

Nu, vi ankoraŭ ne diris al mi, kio okazis, dum vi spione rigardis tiun paron.

Linda :

Okazis io vere stranga.

Tom :

Vere stranga, fakte. En la mano de tiu junulo estis io.

Bob :

Kio?

Linda :

Ni ne povis vidi. Io tre eta. Malgranda afero. Afereto.

Tom :

Kaj dum ŝi ne rigardis, lia mano alproksimiĝis al ŝia taso.

Linda :

Kaj kiam ŝi ekrigardis lin, lia mano ekhaltis.

Tom :

Tiam li montris ion al ŝi. Evidente, li deziris forturni ŝian atenton.

Linda :

Kaj li sukcesis. Li plene sukcesis. Ŝi rigardis al la pordo. Kaj dum ŝi rigardis for, lia mano subite estis super ŝia taso, dum unu sekundo, ne pli, kaj tute nature revenis. Malplena.

Bob :

Ĉu ĝi estis plena antaŭe?

Tom :

Ne plena. Kompreneble, ĝi ne estis plena. Sed estis io en ĝi, kaj post kiam ĝi estis dum sekundo super la taso de Gerda , estis plu nenio en ĝi.

Linda :

Certe estas iu mistera substanco.

Tom :

Iu drogo.

Bob :

Kiel vi povas scii, ke ne estis tute simple peco da sukero?

Linda :

Li ne agus tiel kaŝe, se estus nur sukero.

Tom :

Cetere, ĉi tie ne estas peca sukero. Estas nur pulvora sukero, en sukerujoj.

Bob :

Eble li havis sukerpecon en la poŝo kaj...

Tom :

Ĉu vi ofte promenas kun sukerpecoj en via poŝo?

Bob :

Vi pravas. Tiu ideo estas absurda. Tamen...