Булат Ибраһим - Шигырьләр

куәтендә.

Безнең эзләр –

Буыннардан килгән

Тәнсез күзләр.

Өсте-өстенә яткан сүзләр

«Кара квадрат» була язган.

Күңел азган,

Әллә ниләр казып уйдан,

Әллә нәрсә күреп

Tарих чокырыннан…

Безнең эзләр,

Безнең эзләр,

Безнең эзләр…

*** Буранлы ай урталары иде

Буранлы ай урталары иде

Ишек шакый берәү ашыгып.

Нәни кызчык туды, ишетәсеңме,

Син бит аны көттең зарыгып.

Җил җыр көйли аңа…

Ә ул анда, толымнарын җилгә таратып

Олы юлдан олы юлга бара,

Шатлык-кайгыларын яңартып.

Җил җыр көйли аңа…

Ә ул инде күптән сабый түгел,

Җиткән кыз.

Ак күлмәген киеп узып бара,

Ак күлмәген кигән,

Тышта көз.

Көзләрдән соң җиргә ак кар ява,

Сафлык ява, пакьлек коела,

Менә шулай әкрен генә җирдә

Тормыш елгалары уела.

Җил җыр көйли аңа,

Һәм чәчләрен шаян малай кебек тарткалый.

Төнге күктән күзен кысып кына,

Ялт-йолт итеп сары ай карый…

Буранлы ай урталары иде,

Ялт-йолт итеп сары ай карый…

Ишек шакый берәү ашыгып.

Чәчәк бәйләмнәре көтеп тора

Ишек ачылганны, зарыгып.

“Сары айның саргылт нуры сүнде…”

Сары айның саргылт нуры сүнде,

Күк буйсынды кара болытка.

Шушы кышкы исереклек хисе

Йолдызларны атты суыкка.

Калтыранды соңга калган гыйнвар,

Җанвар булып янды, тилерде.

Соңгы көннәр, бауга асылынып,

Кабаланмый гына өйгә керде.

Җил үкерде, ачуланды күккә,

Түбәләрдән җиргә атылды.

Болытлардан ярсыган тамчылар

Таш идәнгә төшеп ватылды.

Суык һава. Исереклек хисе

Кар бөртеген сугып елатты.

Гыйнвар китә, кан-яшь аша көлеп…

Таш идәнгә февраль күз атты.

Заманага бәя

(Цикл)

Кeшеләр

Күләгәдән – шәүлә,

Ә шәүләдән күләгә

Калышмаска тырыша,

Заманалар узыша.

Кешелексезлек

Әҗәл,

Ә син җиде буын бабаңны да беләсеңме?

Төгәл җидесен дә?

Җидесе дә

Әҗәл идеме соң, җидесе дә?

Син дә Әҗәл булдың…

Кешенең дә җиде буын бабасының

Кеше иде җидесе дә.

Яңа заман

Бу караңгы базар.

Милләте юк аның,

Көтми ул үз таңын.

Монда гел төн,

Яктылыкка өмет итә

Бик күп мескен.

Икейөзлелек

Әнкәй, тыңла,

Мин ишеттем, карында булганда,

Кеше икейөзле диеп.

Тик, кызганыч,

Икейөзле булып туалмадым.

Әнкәй,

Ә мин хәзер кеше булаламмы?

Уянырга кирәк

Җирдә аунап ята берәү,

Кыйнаганнар мәллә?

Әй, табиб, монда кил,

Яраларын бәйлә.

Чү, туктале,

Бу бит кыйналмаган,

Хәмер белән аңын җуйган

Түгелме соң?

Әй, әфәнде, абзый, уян!

Битләренә сугам аның,

Әллә үлгән, Әллә тереме соң?

Тик кем белгән,

Тибә кебек йөрәк.

Абзый, уян инде,

Күптән инде уянырга кирәк.

Уян инде,

Башкаларны уятырга кирәк, абзый,

Күптән кирәк. Уянмады.

Китеп бардым мин читкәрәк.

Читтә берәү ята йокымсырап,

Кулын сузып.

Күрәм, үткән аның гомре,

Хәер сорап.

Йолкып аны уятам мин.

Күзен ачты ул берзаман.

– Нәрсә, ахырзаман мәллә? – диде.

– Юк-юк, әлегә безнең заман,

Уян гына, җитмәс ахырзаман.

– Юк, уятма мине,

Бер уянган идек инде,

Көчләп йоклаттырды заман.

Хәзер тыныч йокы теләп,

Ятабыз без көтеп заман…

Ерак түгел нәни малай,

Торырга маташа.

Вәт сиңа тамаша.

Йокла, егет,

Сиңа иртә әле уянырга.

Чирәмнәрне йолкый,

Үзе елый,

Нидер сөйли үзе.

Ялкынлана, яна ике күзе.

Йокла, егет,

Бернәрсә дә уйламыйча.

Йокла, егет,

Атаң-әнкәң уянмыйча,

Торып басып юлга чыкма.

Йокла.

Тик онытма уянырга,

Тик онытма уятырга.

Үткән буын йоклап калды

Үз вакытын уянырга.

Яз башы

Зәмһәрир кыш төнгә генә хуҗа,

Төн – сатлыкҗан

Кышның сакчысы.

Караңгыда йолдыз белән аулап,

Кыш чыгара зәһәр ачысын.

Кешеләрнең күңелләрен талый,

Тәннәренә түгә салкынын.

Өшегән айярлы-ябагайга

Телеп бирә туңган ялкын

Таң – кояшны, кояш таңны көтеп

Утыралар, төнгә сукранып.

Һәм офыкта карашлары очрап,

«Китә» диләр алар, уфтанып…

Зәмһәрир кыш төнгә генә хуҗа,

Төн сатлыкҗан язга сатыла.

Яз фасылы ялчыларын барлый,

Бозлар эри, көннәр яктыра.

Кулларыңны күккә күтәр

Һәм югалган көннең матурлыгын

Биләүләргә төреп тибрәткәндә,

Бирәчәккә алынган бәхетең

Китәм-китмим диеп тибрәлгәндә.

Әллә каян күкрәү арасыннан

Фәрештәләр тав(ы)шы сузылгач,

Һәм томанлы көннең һавасыннан

Аңны җуеп, тының буылгач,

Кулларыңны күкләргә күтәр дә

Ярлыка дип сора Ходайдан,

Зинһар өчен, мине гафу ит Син,

Туры юлга басам бу айдан. мин…

Һәм ярдәмен сора Аңардан,

Ә төтенгә --">