Библиотека knigago >> Старинное >> Старинная литература >> Пакуль ляціць страла


Самосовершенствование Книга Наталии Правдиной "Если бы у меня была волшебная палочка" - это увлекательное и практическое руководство по достижению личного роста и исполнения желаний. Автор предлагает уникальный подход к самосовершенствованию, основанный на идее о том, что у каждого из нас внутри есть волшебная палочка, которая способна творить чудеса. Книга разделена на две части. В первой части Правдина исследует природу желаний и объясняет, почему многие из них остаются...

Уладзімір Арлоў - Пакуль ляціць страла

Пакуль ляціць страла
Книга - Пакуль ляціць страла.  Уладзімір Арлоў  - прочитать полностью в библиотеке КнигаГо
Название:
Пакуль ляціць страла
Уладзімір Арлоў

Жанр:

Старинная литература

Изадано в серии:

неизвестно

Издательство:

неизвестно

Год издания:

ISBN:

неизвестно

Отзывы:

Комментировать

Рейтинг:

Поделись книгой с друзьями!

Помощь сайту: донат на оплату сервера

Краткое содержание книги "Пакуль ляціць страла"

Аннотация к этой книге отсутствует.


Читаем онлайн "Пакуль ляціць страла". Главная страница.


Уладзімер Арлоў


100 пытаньняў пісьменьніку



Усе правы абаронены. Ніякая частка гэтага выдання не падлягае адлюстраванню, капіяванню, захаванню ў базах дадзеных альбо пошукавых сістэмах, распаўсюджванню любымі магчымымі сродкамі і спосабамі без папярэдняга пісьмовага дазволу праваўладальніка.


Заснавальнік і каардынатар сэрыі Аляксандар Лукашук

Мастацкі рэдактар Генадзь Мацур

Рэдактар Аляксандра Макавік


Электронная кніга падрыхтавана па выданні:


Арлоў, Ул.

Пакуль ляціць страла / Уладзімер Арлоў. — Радыё Свабода, 2012. — 400 с. — (Бібліятэка Свабоды. ХХІ стагодзьдзе.)


ISBN 978-0-929849-43-0.


У кнізе выкарыстаныя фатаздымкі Генадзя Драздова, МіколыКузьміча і Сяргея Шапрана.

Шчыры дзякуй Культурна-адукацыйнай Фундацыі ОрсаРамана.




 © Уладзімер Арлоў, 2012

© Радыё Свабодная Эўропа / Радыё Свабода, 2012

© Распаўсюджванне. ТАА «Электронная кнігарня», 2017


Страла Адысэя

Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὅς μάλα πολλὰ...

Гамэр

Пра мужа мне раскажы, Муза, які жыве ў дарозе

Ад часу, калі сьцяг яго любы чырвоны на белым

Барбар на стужкі ірваў і сьмяяўся, і паэт у гісторыку

Даў клятву: ніколі не адмовіць нікому, хто кліча і хоча

Пачуць зь першых вуснаў праўду пра ўсё, што было

На зямлі гэтай, пра герояў і юдаў яе, пра нядолю і славу,

Пра каханьне і здраду, балі і бітвы, перамогі і страты,

Якія ня страчаны конча, а ёсьць вечным скарбам,

Нашай казной невычэрпнай, пакуль мы шануем і помнім,

І келіх, і меч і пяро ўздымаем, бо ўсё гэта ёсьць,

Бо было, а, значыць, і будзе, і мова, і сьцяг, і пасад

Між народаў, і тое вясельле апошняе, калі Радзіма,

Як Пэнэлёпа, дасьць лук жаніхам і той, хто нацягне

Цяціву, мусіць пацэліць стралой праз тузін калец,

І першае зь іх — гэта гонар, другое — адвага,

Трэцяе — мужнасьць, чацьвертае — годнасьць,

Пятае — цьвёрдасьць, а шостае — мудрасьць,

Сёмае — гэта цярплівасьць, а восьмае — хітрасьць,

Дзявятае — шчырасьць, дзясятае ёсьць справядлівасьць,

І адзінаццатае — вернасьць сабе, й таямнічае самае

Дванаццатае — любоў узаемная, якая была, ёсьць і будзе

На берагах Дзьвіны, пад званамі Сафіі, у кельлі Еўфрасіньні

За часам чумы і ў снах імпэратара, на дзікіх палях

І паромах Ля-Маншу, у кавярнях Вільні і гасподах Прагі,

На хвалях свабоды, у ложках каханак і нетрах радаводу

Імёнаў, якія зьмяніліся і якія ніколі ня зьменяцца,

Пакуль ляціць страла кучаравага полацкага Адысэя.


Аляксандар Лукашук, Радыё Свабода


Было


Вацлаў Гавэлсупроць Пятра І

Спадар Уладзімер! Мы часта чуем і гаворым, што Беларусь — эўрапейская краіна. А як, на вашую думку, ці сапраўды яна такая ўжо эўрапейская? Можа, пасьля двухсот гадоў у Расейскай, а потым у савецкай імпэрыі, мы ператварыліся ў эўразійцаў, а прызнацца ў гэтым мужнасьці не хапае?

Воля, студэнтка


Гістарычна, культурна, мэнтальна Беларусь належыць да Эўропы.

Нашы гарады жылі паводле магдэбурскагаправа. Нашы студэнты вучыліся ў эўрапейскіхунівэрсытэтах. Беларуская архітэктура мае помнікіўсіх эўрапейскіх стыляў, пачынаючы з раманскагаі готыкі. Беларускія землі былі ўсходнім аванпостамРэнэсансу і Рэфармацыі — зьяваў, якія на стагодзьдзіпрадвызначылі рух эўрапейскай цывілізацыі. Дзякуючы Францішку Скарыну нашыя продкі ў тую эпоху чацьвертыя ў хрысьціянскім сьвеце атрымалі друкаваную Біблію на сваёй мове. Раней за ангельцаў, французаў, палякаў... Напісаныі выдадзены па-беларуску Статут Вялікага КнястваЛітоўскага 1588 году быў самым перадавым зборамзаконаў у тагачаснай Эўропе.

На ўсход ад Смаленску пачынаўся іншы сьвет, дзе асоба мела нязьмерна менш правоў і магчымасьцяў. Нават самыя знакамітыя баяры ў Масковіі былі «холопами государевыми» . Там, на вялікі жаль, не было ні талерантнасьці, ні магдэбурскага права, ні Рэнэсансу...

Безумоўна, наша нацыянальная самасьвядомасьць за дзьвесьце гадоў пагрозьліва дэфармаваная. Велізарная колькасьць беларусаў працягваежыць у расейскацэнтрычным, а значыць, эўразійскім гістарычным і культурным полі. Цяперашнююўладу гэта цалкам задавальняе.

Вобласьці сьвяткуюць свае юбілеі, грунтуючысяна датах стварэньня царскіх губэрняў, што ўтварыліся пасьля інкарпарацыі нашых земляў. Віцебская губэрня, да --">

Оставить комментарий:


Ваш e-mail является приватным и не будет опубликован в комментарии.